Wednesday, February 23, 2005

Panaghoy

Free

Nais kong lumayo sa mundong ito
na puno ng hinagpis, hirap, at sakit

Gusto kong lumaya
mula sa madilim na bilangguang aking kinalalagyan

Humalagpos sa gapos
ng tanikalang bumibilanggo sa aking katawan
gapos na sumasakal, pumapatay sa aking puso at isipan

Image Hosted by ImageShack.us
Nais kong kalimutan
lahat ng ala-alang
masakit, mapait, at sumusugat sa katauhan

Humiwalay mula
sa mga pagkakasalang
dumudungis, kumikitil sa aking kaluluwa

Nais kong umahon
sa kinasasadlakang bangin
ng mga dusang tila walang hanggan

At ihimlay nang tuluyan
yaring pagal kong katawan...

2 Comments:

At 7:44 PM, Anonymous Anonymous said...

hindi ko matarok ang iyong pananagalog. *kindat*

maganda ang pagkakagawa ng tulang ito, pero sa tingin ko hindi pa din napapawi ang hinagpis na nasasa puso mo? tama ba ako o ito'y marahil guni-guni ko lang?

pati tuloy ako naimpluwensyahan na, na managalog. hehehe..

kudos! ganda ng tula mo.

-aRraH

 
At 7:55 PM, Blogger Summer Fire said...

^^ hehe... actually mas at ease ako magsulat in filipino. mas gamay ko yung language. bec my english vocabulary is carabao english, you know lolz

salamat naman at nagustuhan mo ^_^ matagal na yang poem na yan actually. highschool pako. mejo inedit ko na lang.

 

Post a Comment

<< Home